Friday 6 February 2015

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂုဏ္ျပဳ ကဗ်ာ

"ဘုရားၿပီးရင္ အၾကည္ညိဳဆံုးလူသား"
=====================

ထိန္လင္းတ့ဲလား
၅ႏွစ္သားမွစ………
သီလလံုခ့ဲသူ……
အေမ ညာကာ……
စပါးေရာင္းရာမွာ……
ဆိတ္အဆြဲခံကာ………
မွန္ရာကို ခ်စ္တတ္ခ့ဲေလသူ………။


ဂ်ပန္ကိုသြား
စစ္ပညာသင္ၾကား……
ျပန္ဖို ့အလိုည………
ဂ်ပန္မနဲ ့…………
ႏွစ္ေယာက္သား……
ေပ်ာ္ပါးဖို ့ရာ ………
ေပးခ့ဲပါလည္း………
"ငါ့လူပ်ဳိဘဝ"………
"မဂၤလာဦးညမွ"………
"စြန္ ့လႊတ္ရမည္"………
ေယာက်္ားေကာင္းပီပီ………
သစၥာတည္ခ့ဲေလသူ…………။


ဗိုလ္ခ်ဳပ္တ့ဲလား
ပဲျပဳတ္နဲ ့နံျပား……
ျဖစ္သလိုစားရင္း……
ဆင္းရဲျခင္းကိုမမႈ ့……
့ျပည့္သူ ့အတြက္……
လံုးလကိုျပဳ……
ဘာတစ္ခုမွ……
မတရား မယူခ့ဲေလသူ………။


အခ်စ္တ့ဲလား
ရည္စားစကား……
လူႀကီးေတြက……
တဆင့္ေျပာၾကား……
မိသားဖသားနဲ ့………
ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ………
ေတာင္းရမ္းသြားခ့ဲေလသူ………။


မဂၤလာေဆာင္မွာ
"ဦးေက်ာ့ေမာင္ဟာ"……
ေရႊႀကိဳးတားေတာ့……
ဆြဲလို ့လႊင့္ပစ္……
ဘာျဖစ္လို ့ထင္လဲ………?
အပိုဇယားေတြအား……
ေနာင္လာေနာင္သားမ်ား……
အတုယူမွာစိုးကား………
အပိုဆာလာကို …………
ႏွစ္သက္မျပခ့ဲေလသူ………။


သစၥာတရားလား
ေရႊဘိုကိုသြားတ့ဲည………
သူေဌးေတြကဆုခ်………
ေငြ ၅၀ ရလို ့………
ညိဳညိဳစိန္ အၿငိမ့္သမ……
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အနားကပ္လို ့သြား………
လက္ခ်င္းခ်ိတ္ဖို ့ႀကိဳးစား……
ညိဳညိဳစိန္က်က္သီးဖ်န္းလို ့သြား……
"ေျပာလိုက္တ့ဲစကားက"……
"ရီးတီးရားတား နဲ ့……"
"ထိမယ္တို ့မယ္မႀကိဳးစားနဲ ့"
{"က်ဳပ္မွာ ကာမပိုင္နဲ ့"…………}
၃၃ႏွစ္နားမွာဒီစကားေျပာသြားႏိုင္ခ့ဲေလသူ……။


သမီးေမြးေတာ့
နတ္ေမာက္ကိုသြား……
အေမြေတာင္းခ့ဲပံုမ်ား……
သနားစရာေကာင္းလိုက္ပါဘိ……
"ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အမ ေရႊတစ္ပဲမွ်"
"အေမြေပးပါဗ်" သူစကားစ………
"အဖြားစုက"……
"ငါမေသသမွ် ဘာအေမြမွ မရ"
ေျပာခ်လိုက္ေတာ့………
ရထားစီးကာျပန္ခဲ့ရေလသူ……………။


ဝက္အူေခ်ာင္းနဲ ့
ထမင္းအျဖဴအား……
သားသမီးေတြၾကားမွာ……
"မဝတဝစားလို ့" ရံုးသြားကာ……
ေဒၚခင္ၾကည္အား……
သာမန္လူတန္းစား……
ဒုကၡၾကားမွာ ………
ခ်ဳိ ့တ့ဲစြာထားကာ……
လြတ္လပ္ေရးကို ယူသြားေပးခ့ဲသူ………။


တပ္မေတာ္ရဲ့
စစ္ေသနာပတိ……
သူထက္ႀကီးသူ……
တစ္ေယာက္မွမရွိ…… (ရာထူး အသက္မဟုတ္)
ဒီလိုလူသားက……
ေရႊတစ္ပဲသာေလးအတြက္……
အခက္ေတြ ့ရတာ……
ရင္နာစရာမျဖစ္ရေတာ့ဘူးလား………
ဘာတစ္ခုမွ မသမာစြာ ယူမထားခ့ဲသူ………။

လြတ္လပ္ေရးရ
ႏိုင္ငံေရးမွ……
အနားယူရင္……
ၿခံစိုက္ခ်င္သူ……
စာေရးခ်င္သူ………
သူ ့ရဲ့ဆႏၵျပည့္ဝဖို ့ရာ……
လက္တစ္ကမ္းအလိုမွာ……
"က်ဥ္ဆန္ ၁၃ ေတာင့္က"……
သူ ့ရင္ဝမွာ စိုက္လို ့ဝင္ကာ………
ဒို ့ကမၻာမွ စြန္ ့ခြာသြားရသူ………။


ေတြးမိေလတိုင္း
မ်က္ရည္ဝိုင္းရံုမက………
ရာဇဝင္ရိုင္းလွတဲ့……
ငါတို ့သမိုင္းမွ………
အမွတ္တရေန ့ရက္မ်ဳိး………
july 19 (10:37)ဟာ………
ဘယ္ေသာအခါမွ………
ေမ့လို ့မရတာ………
ဒီတစ္ခါနဲ ့ဆို………
၆၆ ႀကိမ္ေပါ့ေလ………
ျမန္မာျပည္သားညီေနာင္ဖြားတို ့ေရ……
"ကမၻာမေၾကေပါ့ေလ"…………။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မေသပါဘူးေလ
ငါ့တို ့ႏွလံုးသားမွာ အၿမဲရွင္သန္လို ့ေန…………။

0 comments:

Post a Comment